با نفوذ هوش مصنوعی به خانهها، گفتگوها و خاطرات، هفته شکرگزاری به یک آزمایشگاه تبدیل شده تا ببینیم چقدر حاضر هستیم وظایف را برونسپاری کنیم. در آگهی جدید گوگل که با استفاده از سیستمهای تولید هوش مصنوعی خود ساخته شده است، شخصیت کارتونی تامی تلاش میکند تا از «حالت AI» گوگل بخواهد او را به مکانی هدایت کند که این تعطیلات وجود نداشته باشد.
این تبلیغ فقط درباره هوش مصنوعی نیست؛ بلکه نشاندهنده تأثیر روزافزون آن بر جنبههای مختلف هفته شکرگزاری است – آنچه در فر قرار میگیرد، میزان هزینهها و چگونگی به یاد سپردن این روز. تحقیقات نشان میدهد که بیش از 54 درصد افراد برای برنامهریزی، آمادهسازی یا پختن غذا از هوش مصنوعی کمک گرفتهاند و حتی برخی قصد دارند بیشتر بر هوش مصنوعی تکیه کنند تا اعضای خانواده برای تصمیمگیری درباره منو و یافتن اقلام در یک بودجه مشخص.
هوش مصنوعی به سرعت به یک وسیله آشپزخانه تبدیل شده است، همانند سایر وسایل که الگوریتمها غذاها را تشخیص داده و دما و زمان پخت را تنظیم میکنند. حتی ممکن است در آینده نیازی به سرآشپز انسانی نباشد. با کمبود وقت و فشار برای کمال، افراد ممکن است از چتباتها بخواهند راهنماییهای گامبهگام برای پخت مرغ دریافت کنند و بدون ترس از پرسیدن سؤالات «احمقانه» در خفا.
افراد حتی از هوش مصنوعی برای ایجاد مکالمات جذاب در میز شام استفاده میکنند، و این فناوری میتواند توستها، دعاها و بازیهای مهمانی را تولید کند. تصاویر پروفایل هفته شکرگزاری نیز با فیلترهای هوش مصنوعی تغییر مییابند تا عکسها به تصاویری زیبا و مجلل تبدیل شوند.
با وجود وابستگی رو به افزایش به هوش مصنوعی برای همراهی، افراد ممکن است در هنگام بحثهای سیاسی داغ به چتباتها پناه ببرند یا از طریق پیام با «همراه» هوش مصنوعی ارتباط برقرار کنند. اگرچه این تعاملات میتوانند مفید باشند، اما خطر جایگزین کردن روابط انسانی را نیز دارند.
آیا این هفته شکرگزاری ما با هوش مصنوعی است؟ در یک نگاه کلی، خیر؛ زیرا سیستمهای غذایی جهانی و ملی دهههاست که به صورت کامپیوتری شدهاند. اما از آنجا که بسیاری از مردم برای برنامهریزی غذا، گفتگوها و حتی ظاهر خود به هوش مصنوعی متکی هستند، شاید این پاسخ درست باشد.
در نهایت، شاید سوال اشتباهی است: شاید این هفته شکرگزاری ما نیست، بلکه هفته شکرگزاری آنهاست. تمام جستجوهای ما برای سس کرانبری و مواد افزودنی بدون گلوتن – هر عکس فیلتر شده، هر جلسه تخلیه با یک چتبات – دادههایی از میلیونها خانه، میلیونها غذای جانبی و میلیونها مذاکره درباره جایی که قرار است بنشینیم و چه چیزی بگوییم را تشکیل میدهند. در سالهای آینده به راحتی میتوان تصور کرد فردی جای یک تبلت یا ربات را در میز خالی میکند و میپرسد از چه چیزهایی سپاسگزار است.
با وجود این موضوع نگرانکننده، فرصتی نیز وجود دارد: اگر قرار است ما را وارد کد کنیم، پس باید آن را شکل دهیم. میتوانیم اجازه دهیم یک شب کاملاً رباتیک و بهینهشده ضبط شود یا با اشتباهات – توستهای خجالتآور، اختلافات معمولی و شوخیهای خودبهخودی – همراه شویم. در این صورت، هنگامی که هوش مصنوعی درباره هفته شکرگزاری صحبت کند، پاسخ دهد که یک تعطیل موفقیتآمیز میتواند کمی ناقص باشد.
این مطلب از منابع بینالمللی ترجمه و بازنویسی شده است.