پایان با وقار: درس‌هایی از شکست و روابط پایدار

چند ده سال پیش، زمانی که در حال جمع‌آوری سرمایه برای یک استارت‌آپ بودم، با برجسته کردن هم موفقیت‌های احتمالی و هم پیامدهای عدم موفقیت، تأثیر ماندگاری بر یکی از سرمایه‌گذاران گذاشتم. بعدها، در یک محیط غیررسمی، از او پرسیدم چه چیزی باعث شد در ما سرمایه‌گذاری کند. او به من گفت که در طول ارائه مطلب، گفته بودم: «و اگر تمام پیش‌بینی‌ها و انتظارات ما اشتباه باشد، آخرین بودجه را برای یک شام خداحافظی باشکوه برای همه سرمایه‌گذارانمان استفاده خواهیم کرد. شما ممکن است پول خود را از دست بدهید، اما حداقل در عوض یک شب عالی خواهید داشت.»

من این جمله را به خاطر ندارم که بخشی از ارائه اصلی یا استراتژی من بوده باشد. احتمالاً آن را فقط برای شکستن یخ و ایجاد ارتباط گفتم، اما بر سرمایه‌گذار تأثیر گذاشت. او گفت که صحبت کردن با کارآفرینی که کورکورانه درگیر ارائه مطلب خود نیست، بسیار دلپذیر است. این واقعیت که من سناریویی برای هر دو حالت موفقیت و شکست آماده کرده بودم به او نشان داد که من صادق و واقع‌بین هستم.

حالا، آن استارت‌آپ با موفقیت همراه نبود، اما ما در پایان یک شام مجلل با سرمایه‌گذاران داشتیم – و حتی از این هم بهتر عمل کردیم. به محض اینکه متوجه شدیم پیش‌بینی‌ها و انتظارات ما اشتباه است، به سرمایه‌گذاران خود پیشنهاد دادیم: یا می‌توانیم دست و پا بزنیم و برای معجزه امیدی واهی داشته باشیم، یا می‌توانیم باقیمانده بودجه را به سرمایه‌گذاران خود بازگردانیم. ما گزینه دوم را ترجیح می‌دادیم و آن‌ها نیز همین‌طور، بنابراین همه مقداری از پول خود (حدود 40 درصد از آنچه سرمایه‌گذاری کرده بودند) را پس گرفتند، ضمن اینکه یک شام دلپذیر با غذا و نوشیدنی‌های عالی هم داشتند. چند سال بعد، زمانی که برای یک استارت‌آپ دیگر بودجه جمع‌آوری می‌کردیم، تقریباً همه آن‌ها در دور اول سرمایه‌گذاری کردند.

البته، ترجیح من این بود که آن استارت‌آپ را با موفقیت به پایان برسانم، اما هنوز آن را به عنوان یک تلاش موفقیت‌آمیز می‌دانم. من سعی کردم و برای زمانی که آزمایشم کار نکرد برنامه‌ای آماده داشتم، و در این فرآیند، ارتباطاتی ایجاد کردم که از عمر آن استارت‌آپ خاص بیشتر دوام آوردند.

همانطور که احتمالاً خوانده‌اید، TNW، شرکتی را که در سال 2006 تاسیس کردم، به انتهای چرخه حیات خود نزدیک می‌شود. کسب‌وکار رویدادها و رسانه فروخته شده است و همچنان فعالیت خواهد کرد. کنفرانس بعدی TNW برگزار نخواهد شد و به زودی مقالاتی جدید نیز در سایت منتشر نمی‌شود؛ افراد شغل خود را از دست می‌دهند، از جمله من. این یک فرآیند دردناک است، اما فکر می‌کنم آن را به‌خوبی تحمل می‌کنم زیرا همچنین احساس طبیعی و منطقی دارد. وقتی TNW را در سال 2019 به FT فروختیم، بسیار بلندپروازانه و خوشبین بودیم، و قطعاً دوست داشتم شرکت و برند از من پیشی بگیرد. با این حال، هنگامی که کسب‌وکار دچار مشکل شد، احساس راحتی زیادی نسبت به پایان دادن به آن با وقار داشتم.

وقتی یک کتاب خوب می‌خوانید، لحظه‌ای نزدیک به انتهای داستان می‌رسد که شروع به خواندن آهسته‌تر می‌کنید زیرا نمی‌خواهید داستان تمام شود. من از این لحظات لذت می‌برم، زیرا می‌دانم تجربه خوبی داشته‌ام. اما شما همچنین می‌دانید که داستان‌های خوب نیاز به پایان‌های خوبی دارند. بنابراین، این پایان یک داستان عالی است که از مشارکت در آن لذت برده‌ام.

من نوشتن را ادامه خواهم داد، اما این آخرین داستان رسمی من برای TNW خواهد بود. اگر مایل باشید،…


این مطلب از منابع بین‌المللی ترجمه و بازنویسی شده است.